Toespraak nieuwjaarsreceptie AB N-VA Brussels Gewest - Rits Café - 8 februari 2015

Beste vrienden,

Welkom op de receptie van het arrondissementeel bestuur. Het ‘nieuwe’ bestuur, moet ik zeggen, want sinds kort hebben we een nieuwe – en ik kan terecht zeggen sterke – ploeg.

Onze ambitie zal jullie niet verbazen: de partij verder verankeren in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en een échte stem zijn voor alle Nederlandstaligen in Brussel.

Bloedend Brussel loslaten

Wellicht is het moment gekomen om af te stappen van het gekende credo: we laten Brussel niet los. Ik durf hier en nu te stellen dat we Brussel voortaan wél loslaten. Begrijp me niet verkeerd; ik verklaar me nader.

Ik ben al lang niet meer trots op dit Brussel. Of men het nu graag hoort of niet, velen voelen zich helaas niet langer thuis in deze grootstad:

• Valt het jullie ook op dat de armoede in Brussel jaar na jaar toeneemt en dat er meer en meer daklozen in de straten liggen?

• Krijgen jullie het ook op de heupen van de aanslepende wegenwerken en de nieuwe verkeersplannen en verkeerschaos?

• Vinden jullie ook dat bepaalde buurten er alleen maar vuiler op worden, dat sommige pleinen er smerig en mistroostig bij liggen, dat vuilnisbakken uitpuilen en dat zwerfafval overal rondslingert?

Natuurlijk had ik hier met een brede glimlach kunnen staan en de rijke geschiedenis en traditie van Brussel op het vlak van kunsten en erfgoed loven? Ik had kunnen zeggen: “Kijk eens hoe mooi, divers, internationaal en bruisend Brussel wel is.” Maar dat doe ik niet.

Om het concreter te maken:

• Wisten jullie dat de publieke schulden van het gewest in 10 jaar tijd verdubbeld zijn?

• Wisten jullie dat er in Brussel 100.000 werkzoekenden zijn? Dit is een stijging met 50 procent ten opzichte van tien jaar eerder.

• Wisten jullie dat amper 1 op 3 Brusselaars werk heeft?

• Wisten jullie dat de helft van de leerlingen in het eerste middelbaar al een schoolse vertraging heeft?

• Wisten jullie dat Brussel de absolute filekampioen is, met meer dan 3 volle dagen file per persoon per jaar? Dat is meer dan Londen, Parijs of zelfs New York.

• Wisten jullie dat er in dit gewest ruim 450 misdrijven – klein of groot – per dag worden vastgesteld?

Dames en heren politici van de Brusselse meerderheid, waar bent u? U heeft sinds vele jaren de touwtjes in handen in dit gewest. Waar bent u mee bezig? Wat heeft u gepresteerd?

Deze rampzalige toestand, beste vrienden, moeten we loslaten. Dit collectief ‘verarmen’ van Brussel kunnen we niet langer omarmen. Brussel bloedt; dit is een tikkende tijdbom.

Radicalisme en extremisme

En helaas, beste vrienden, is er sinds kort nog een bezorgdheid bijgekomen. De gebeurtenissen in Parijs en Verviers hebben ons wakker geschud. Ook de huiszoekingen in Molenbeek en Berchem tonen aan dat Brussel al lang geen veilige stad meer is. Wanneer burgemeester Mayeur zegt dat het geen kwestie is van ‘of’ maar van ‘wanneer’ een aanslag plaatsvindt, dan beseffen we dat het gevaar letterlijk en figuurlijk om de hoek loert.

Enkele vaststellingen:

• Hebben jullie ook de discussie gevolgd over het al dan niet inzetten van militairen? Je weet wel, die afgezaagde en bijna academisch-filosofische tv-debatten over de vraag of die militairen ons geen angst inboezemen en of bezoekende schoolkinderen ze wel aankunnen. Want je weet maar nooit; misschien beroepen die kerels zich plots op de bijbel en maaien ze onschuldige voorbijgangers neer. Geen paniek want plots streek Jezus op de Meir neer – geflankeerd door zijn Maria – om ons te verzekeren dat shoppen leuk en veilig blijft. Maar dat was buiten de waard gerekend want zijn apostelen riepen via de sociale media op om te revolteren tegen de presentie van onze militairen. Och god, denk ik dan, ik zie zelfs mogelijkheden voor het publiek inzetten van private bewakingsagenten. Want voor mij staat één ding vast: beter 10 para’s paraat, dan 1 terrorist in mijn straat. Punt uit.

• Tweede vaststelling: extremisme en terrorisme hebben niets met religie te maken, hoegenaamd niet. Hoe durven we? Dat die terroristen zichzelf af en toe jihadi’s noemen, dat ze zich nu en dan beroepen op de sharia en Allah prijzen, is onbelangrijk, een bijzaak, een akkefietje. Neen, denk ik dan, religieus geïnspireerd terrorisme bestaat wél. In het verleden werden nog religies gebruikt om gruwelijke daden en misdaden te rechtvaardigen. Trouwens, over terreur gesproken, wisten jullie dat dit jaar de zogenaamde bendefeiten, namelijk de bloedige overvallen van de Bende van Nijvel, verjaren?

• Tenslotte nog een woordje over de vrije meningsuiting, een debat dat zich na de aanslag op Charlie Hebdo meteen ontpopte. En het klopt: vrije meningsuiting is belangrijk en de strijd tegen wat ik het ‘radicharlisme’ noem, moet worden opgevoerd. Maar laat ons alstublieft niet verzanden in een oeverloze discussie over het al dan niet mogen spotten met mens en fauna en flora en het al dan niet aantasten van onze privacy. Wanneer de media het opnemen VOOR de vrije meningsuiting, dan is dat goed, maar dat mag onze aandacht niet doen afglijden van de kern van de zaak, namelijk de strijd TEGEN radicalisme en extremisme. En om eerlijk te zijn, beste vrienden, heb ik er niets op tegen dat men sommige telefoons zou afluisteren en dat men zou weten op welk vliegtuig we zitten. Ik denk dat we weinig te verbergen hebben, echt waar. Als we terroristen of lone wolfs een halt kunnen toeroepen, dan geef ik met plezier een stukje privacy op. Maar in dit land – jullie weten het – verloopt elk debat moeizaam en verdampt nuance snel. Denk maar aan die ‘vervoort-varende’ politicus uit Brussel die doodleuk stelde dat ook nazi's de Joden hun Duitse nationaliteit afnamen. Logisch geredeneerd: (1) de federale regeringsleden zijn nazi’s en (2) de Joden zijn extremisten, radicalisten en potentiële terroristen?

Brusselse motor

Beste vrienden, ik herhaal: de tijdbom tikt en ik ben al lang niet meer fier op dit soort Brussel. Het is precies dit Brussel dat ik wil loslaten, dat ik niet langer kan omarmen om nog verder te zien verarmen.

Daarom starten we met onze partij de Brusselse motor van verandering en vooruitgang op.

Zoals Daimler en Diesel 150 jaar geleden een patent namen op de eerste verbrandingsmotor, patenteren wij vandaag de motor van verandering en vooruitgang in Brussel.

Automechanici geven de volgende uitleg: “Door verbranding van een brandstof komt energie vrij in de vorm van druk en temperatuur. De drukverhoging wordt veroorzaakt door een stijging van de temperatuur en een toename van het aantal moleculen. Dankzij een bewegend onderdeel veroorzaakt dit een uitzetting van de atmosfeer.”

Welnu, de parallel is snel gemaakt. Wij leveren als arrondissementeel bestuur de brandstof en steken het vuur aan de lont. Daarmee verhogen we de druk en laten we de temperatuur stijgen. Het bewegende onderdeel, dat zijn jullie, de lokale afdelingen en besturen. En die toenemende moleculen, dat zijn onze leden en onze vrijwilligers.

De motor draait en de afgelopen ‘luisterronde’ met onze lokale afdelingen is daar het bewijs van.

Het uitbouwen van een politieke partij gebeurt niet van bovenaf, maar wel vanaf een brede, sterke basis. En de steunpilaren daarvan, die zijn jullie, elk van jullie:

• zij het die jonge, stevige kerel daar die huis-aan-huisblaadjes verdeelt,

• of de man daar die ’s avonds op zijn computer een tekst schrijft voor de lokale webstek,

• of die oudere dame daar die mee een N-VA-café opzet.

Op basis van de resultaten van die luisterronde zullen we het toerental van onze motor in Brussel opvoeren.

Daarom wil ik met het nieuwe arrondissementeel bestuur in elk geval…:

• ...inzetten op een sterke binding met de lokale werking, zowel wat inhoud als ondersteuning betreft. Het nieuwe bestuur wil een toegankelijk contactpunt – een uniek loket, zeg maar – zijn voor jullie allemaal. Als jullie vragen hebben, bel ons, schrijf ons, laat ons vlug iets weten, geef ons een teken. Ik zou het willen zingen.

• …naast onze activiteitenwerking meer inhoudelijk werk verrichten, zowel met sterke dossiers als met boeiende debatten en gespreksavonden. Tijdens de luisterronde hebben we vastgesteld dat er bij onze leden een grote interesse bestaat voor de inhoudelijke kant van het politieke reilen en zeilen.

• …ons geografisch inbedden. Ik doel daarmee op een gezonde balans tussen kleine en grote afdelingen. Waar mogelijk en opportuun kunnen we elkaar via consolidatie en samenwerking over de gemeentegrenzen heen versterken. En dit alles zonder de binding tussen de lokale werking en de gemeente te verliezen.

Genomineerden

Beste vrienden, ik kom stilaan aan het einde van mijn betoog. Vooraleer ik afsluit, wil ik enkele genomineerden voorstellen.

Eerst en vooral denk ik aan de mensen van het nieuwe bestuur. Ik beperk me tot de belangrijkste functies. Steek gerust je hand op indien je je naam hoort.

• Aster (Vandevelde), onze nieuwe secretaris;

• Magda (Debrouwer), onze nieuwe penningmeester;

• Sara (Rampelberg), onze nieuwe ondervoorzitter.

Verder, onze gemeenteraadsleden:

• Hugo (Dedeken), gemeenteraadslid in Anderlecht;

• Luc (Demullier), gemeenteraadslid in Sint-Agatha-Berchem;

• René (Marchal), gemeenteraadslid in Jette;

• Nadine (Vanlysebetten), gemeenteraadslid in Anderlecht;

• Johan (Van den Driessche), gemeenteraadslid in stad Brussel.

Johan is tevens onze fractieleider in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement. Hij verzet daar veel werk, samen met:

• Cieltje (Vanachter);

• Liesbet (Dhaene).

En tenslotte, altijd present in het Vlaams parlement:

• Karl (Vanlouwe).

Beste vrienden, dit zijn de mensen die voor jullie werken. Zoek ze op, pak ze vast, zeg jullie gedacht en laat van jullie horen.

Maar, beste vrienden, één iemand kan ik niet vergeten, wellicht de belangrijkste persoon onder ons, zeker vandaag. Beste vrienden, ze heeft zich de laatste dagen en weken uit de naad gewerkt om deze mooie receptie uit de grond te stampen. Ze is van hier naar daar gelopen, heeft tal van practica geregeld en al het voorbereidende werk gedaan. Beste vrienden, mag ik een daverend – werkelijk daverend – applaus voor:

• Margareta (Debelder).

Margareta, van harte bedankt!

Mijn wensen

Beste vrienden, ik kan niet afsluiten zonder de klassieke nieuwjaarswensen. Ik zou kunnen zeggen:

• Laten we voor het nieuwe jaar de lat zo hoog leggen dat we er vlot onderdoor kunnen, of

• We hadden tussen kerst en nieuwjaar een week om goede voornemers te maken en nog 11 maanden om excuses te verzinnen.

Maar ik doe dat niet.

Ik heb er de kalender bijgenomen en omdat (1) nieuwjaar al zolang achter de rug is en (2) Valentijn zo nabij is, wil ik vandaag twee vliegen in één klap slaan. Vandaar, vanuit het diepste van mijn hart en welgemeend:

Lieve schatjes, we houden van jullie! De beste wensen voor 2015!

Ik dank u!

Lieven Tack, voorzitter N-VA Brussels Hoofdstedelijk Gewest (08/02/2015)