Brussel heeft geen nood aan alternatieve geneeskunde, maar moet afslanken en structureel ontvet worden

'De stad waarvan ik zo veel hou is ziek: Brussel lijdt aan bestuurlijk overgewicht', schrijft Vlaams parlementslid Karl Vanlouwe (N-VA).

In Brussel zijn er tien politieke niveaus actief en dit op amper 160 km². Gaande van negentien lokale gemeenten tot en met het niveau van de Europese Unie. Daartussen vinden we onder andere de Vlaamse en de Franse Gemeenschap met hun respectievelijke commissies. Daarbij komen nog een Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie, een Brussels Hoofdstedelijk Gewest en het federale niveau. En last but not least is er eigenlijk ook nog het provinciaal niveau. Aangezien Brussel geen provincie is, kreeg de hoofdstad naast een Gouverneur (intussen afgeschaft) ook een Vicegouverneur. Je hoeft geen gediplomeerd diëtist te zijn om in te zien dat Brussel lijdt aan bestuurlijk overgewicht.

In het buitenland heeft iedereen door dat Brussel niet (meer) werkt. En eindelijk gaan ook bij ons steeds meer stemmen op om Brussel te hervormen. De hoofdstad moet op dieet.

Want in tegenstelling tot het gebrek aan echte hervormingen; is er de laatste jaren geen gebrek aan absurde tot ronduit schadelijke ideetjes.

De Vlaamse groenen, socialisten en liberalen willen de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) omvormen tot een Nederlandstalige Gemeenschapscommissie. De Brusselse PS-voorzitter Laurette Onkelinx stelt dan weer voor om de gemeenschappen ronduit af te schaffen en te laten opgaan in het niveau van het Brussels gewest - je zal maar Vlaming zijn in Brussel.

SP.A en Groen blijven pleiten voor taalgemengde lijsten in Brussel. Zelfs nadat de Brusselse PS de SP.A op hun plaats zette en dreigde geen plaatsjes meer te reserveren op de lijsten volharden in de boosheid - of dwaasheid. Brussels Minister-president Rudi Vervoort (PS) is tegen de fusie van de politiezones, maar gelooft in een permanente structuur voor preventie en veiligheid in Brussel onder - vanzelfsprekend - zijn bevoegdheid. En dan zwijgen we nog over de Federation Wallo-brux waarvan het exact statuur nog altijd onduidelijk is; ergens tussen vrolijk aburdistan en gevaarlijke geo-politiek, de Brusselse Vlaming helemaal geminoriseerd.

Het laatste wapenfeit mag de Vlaamse minister bevoegd voor Brussel Sven Gatz (Open VLD) op zijn conto schrijven. Hij pleitte in 'De Meulemeester in Debat' voor een zogenaamde Brusselstem waarbij de kiezer ook zou mogen stemmen voor een politieke lijst van de andere taalgemeenschap.

Brussel heeft geen nood aan dit soort alternatieve geneeskunde, kwakzalverij noem ik het. De hoofdstad moet afslanken en structureel ontvet worden. Bevoegdheden werden in het verleden kwistig verdeeld onder de meer dan 1000 politici in Brussel, maar wanneer we kijken naar verantwoordelijkheid geeft er niemand thuis. Dit moet stoppen en dat kan maar op één manier: Brussel moet op crashdieet. Fuseer de zes politiezones, schaf de Gemeenschapscommissies af en elimineer de negentien baronieën.

Morbide obees

Daarnaast moeten we durven gaan voor een echt Brussels stadsgewest met twee sterke gemeenschappen. Brussel verdient een bestuur dat een hoofdstedelijke ambitie en visie toont, prioritair als het gaat over veiligheid en aandacht voor de economie. Een centraal aangestuurd gewest moet uiteraard blijven rekenen op de Vlaamse Gemeenschap voor onderwijs, welzijn, cultuur, inburgering, etc. Het succes van deze beleidsdomeinen bij de Brusselse bevolking toont ook meteen de meerwaarde en het belang ervan!

We kunnen nog lang klagen over het overgewicht in Brussel, maar laat ons er ook echt iets aan doen. Als eerste stap onder ogen zien dat Brussel morbide obees is. En dan dringend op dieet, voor het te laat is.