Einde Eurostadion: Brusselse achterkamerpolitiek creëerde zelf haar nederlaag

“Met de beslissing van Vlaams minister van Omgeving Joke Schauvliege (CD&V) om geen omgevingsvergunning toe te kennen is het Eurostadion, dat eerder al klinisch dood was, nu ook begraven”, zo stelt Johan Van den Driessche, fractievoorzitter van de N-VA in het Brussels parlement en gemeenteraadslid in Brussel-stad.

De voorbije maanden hadden twee belangrijke gebeurtenissen er reeds voor gezorgd dat het Eurostadion klinisch dood was. Er was vooreerst in december het afhaken van de Europese voetbalfederatie UEFA om ‘Brussel’ (sic) als gaststad van het EK-voetbal 2020 niet te weerhouden. Op 5 januari 2018 werd dan bekend dat de commissie die zich over de vergunningsaanvraag boog aan minister Joke Schauvliege adviseerde om die vergunning te weigeren. Het project was te creatief omgesprongen met de opgelegde bouwnormen en de voorgestelde mobiliteitsoplossingen waren eveneens ontoereikend. Ghelamco en de ontwikkelaar van het aanpalende Neo (Unibail – Rodamco), ook al een project van de stad Brussel en het Brussels gewest, kwamen ondertussen in een hevige strijd terecht over de mobiliteitsaanpak. Dat de stad de kant van Neo koos en zelf bezwaar indiende tegen de plannen van Ghelamco was een echte Brusselmop.

Vandaag heeft de minister dus het advies gevolgd en de vergunning geweigerd om dezelfde redenen als de commissie die eerder negatief adviseerde. Het tegendeel had ook fel verwonderd want het advies van de commissie gaf de minister eigenlijk geen andere keuze.

Daarmee is dit verhaal nog niet afgelopen. Er zal nu een spelletje zwarte pieten opstarten. Het feit dat Ghelamco de handdoek nog niet in ring heeft gegooid zal ook wel te maken hebben met de vraag wie aan wie de geleden (financiële en morele) schade zal moeten vergoeden. Her en der werd inmiddels al gesteld dat de regels en procedures in Vlaanderen het bijna onmogelijk maken om grote projecten tot een goed einde te brengen. Daar is zeker wat voor te zeggen maar het falen van dit project moet elders worden gezocht. “Het land en de Brusselaar betalen hier de prijs voor een combinatie van achterkamerpolitiek, gebrek aan transparantie, hautaine aanpak en megalomaan karakter van het project. Zeg maar het DNA van de klassieke Brusselse politiek”, aldus Van den Driessche.

In alle geval moet voor de bestemming van parking C nu met een wit blad worden gestart en moet de eigenaar samen met Vlaanderen en de buurt nagaan wat daar, binnen de geldende beperkingen, op die plaats best gebeurt. Een moderne (bovengrondse) parking lijkt alvast noodzakelijk. Bovendien moet de afbraak van het Koning Boudewijnstadion (KBS) tegengehouden worden. Er moet ernstig werk gemaakt worden van een gepaste renovatie van dit stadion tot een hip stadion voor topatletiek zoals de Memorial Van Damme en het EK-atletiek in 2020, maar ook voor andere ploegsporten, de huisvesting van sportbonden en sportlabo’s, en waarom niet het WK atletiek en andere evenementen.  De capaciteit zou best rond de 50.000 toeschouwers blijven zodat ook de Rode Duivels hier terecht kunnen voor hun topwedstijden.  Als er 300 – 400 miljoen overheidsgeld kon worden gevonden voor het Eurostadion dan kan er ook pakweg 100 miljoen gevonden worden voor het KBS.  Bovendien blijken inmiddels ook privépartners met bijhorende financiering zich aan te dienen.  De toekomst van het KBS oogde nog nooit zo mooi.