Sla de handen nu eindelijk eens in elkaar en garandeer de tweetaligheid in de Zorg!

Waar blijft beloofde Nederlandstalig Zorgcentrum na Seksueel Geweld voor Halle-Vilvoorde en Brussel?

Tijdens de laatste begrotingsopmaak (oktober 2023) werd er een Nederlandstalig Zorgcentrum na Seksueel Geweld beloofd voor Halle-Vilvoorde en Brussel. “Vandaag stellen we vast dat dit nog steeds niet is gerealiseerd. Het voorbeeld van Anna bewijst de nood aan een Nederlandstalig zorgcentrum. Geef Nederlandstalige slachtoffers volwaardige hulp in het Nederlands zonder dat ze zich helemaal naar Leuven moeten verplaatsen na een bijzonder traumatische ervaring”, stellen N-VA-parlementsleden Cieltje Van Achter en Kristien Van Vaerenbergh.

Een Zorgcentrum na Seksueel Geweld helpt slachtoffers van seksueel geweld en stelt het slachtoffer centraal. Onmiddellijk na het delict geven ze medische en psychische zorg, ze helpen bij het neerleggen van een klacht en doen het forensisch onderzoek om DNA-materiaal van de dader te verzamelen.

Franstalige service voor Nederlandstalige slachtoffers

Nederlandstalige slachtoffers uit Brussel en Halle-Vilvoorde staan vandaag in de kou omdat de staatsecretaris in 2022 de financiering vergat om het UZ Jette op te waarderen tot een zorgcentrum Seksueel Geweld. “Nederlandstalige slachtoffers uit onze regio kunnen terecht in het Sint-Pietershospitaal te Brussel. Dit ziekenhuis moet een tweetalige dienst verzekeren, maar dat blijkt in de praktijk niet het geval te zijn. Het UZ Jette was bereid een Nederlandstalig aanbod te bieden, maar de staatssecretaris vergat de financiering waardoor Nederlandstalige slachtoffers van verkrachting aangewezen blijven op Franstalige hulp of helemaal naar het Leuvense mogen rijden na een traumatische ervaring”, zegt Kristien Van Vaerenbergh.

“Ook de Nederlandstalige Brusselse ministers laten de slachtoffers in de kou staan. Vandaag horen wij minister Van den Brandt zeggen dat de situatie in het Sint-Pietershospitaal onaanvaardbaar is, maar wat heeft zij als minister gedaan de voorbije jaren om de tweetaligheid in de zorg te verbeteren? Ze heeft haar bevoegdheid voor gezondheid niet eens opgenomen en alles overgelaten aan haar Franstalige collega. Bovendien gaat ze mee in het verhaal van de Franstaligen dat er geen personeel gevonden wordt dat Nederlands kent. Het is wel vreemd dat het enige Vlaamse ziekenhuis in Brussel dan wel slaagt in Nederlandstalige zorg. Het spreekt voor zich dat wij gisteren concrete maatregelen voor een betere dienstverlening in het Nederlands op de Brusselse onderhandelingstafel gelegd hebben”, besluit Cieltje Van Achter.